Gazze anlatıyor: “Akşam yemeğimiz yok, aç uyuyoruz..”

10 yaşındaki Gazzeli Amal, kardeşleri için biraz yemek alabilmek ümidiyle Cebaliye kamp pazarındaki bir yardım kuruluşunun seyyar mutfağına gitti.

Amal, annesi ve beş kardeşiyle birlikte yıkılmış evlerinin enkazında bir çadırda yaşıyor. Babasını, İsrail işgal ordusunun kampa düzenlediği terör saldırılarından birinde kaybetti ve geçimlerini sağlayacak hiç kimseleri kalmadı.

Henüz 10 yaşında olan Amal, yardım kuruluşlarının mutfaklarına gitmeye alışkın. Zira Aralık ayından bu yana kıtlık ve şiddetli açlık, İsrail’in yiyecek ve diğer yardım girişini engellemesiyle Kuzey Gazze’yi etkisi altına almış durumda.

Her ne kadar yardım kuruluşları aracılığıyla bir miktar gıda malzemesi girse de bu, Gazze nüfusunu doyuracak ölçüde bir yardım değil ve Gazze’nin kuzeyindeki pazarlar uzun süredir kapalı.

Yaz sıcaklarının etkili olduğu bu günlerde yüzlerce çocuk ellerinde boş kaplarla seyyar mutfaklarda yemek alabilmek için sıraya giriyor. Saatler süren bekleyiş bazen hüsranla sonuçlanıyor, sıra gelmeden yemek kazanı boşalıyor. Bundan endişe eden çocuklar arasında itiş kakış yaşanması normal karşılanıyor.

Amal o gün bir saat boyunca yemek kuyruğunda bekledi. Dağıtılan yemeğin en sevdiği yemek olan makarna olduğunu görünce gülümsedi. Nihayet boş kabına bir miktar makarna alabilmişti. 

Gurur ve sevinç içinde çadıra doğru dönerken Amal’ın hiç istemeyeceği bir şey oldu. Bir tas makarna alabilmenin verdiği heyecanla hızlı adımlarla ilerlerken birden tökezledi, sıska ayakları birbirine dolandı ve elindeki makarna, kaptan yere dökülüverdi.

Amal bir an bile tereddüt etmeden kum ve çakıl taşlarına karışmış makarnaları hızlı hızlı toplayıp kasesine koydu. Zavallı küçük kız bunu yaparken göz yaşlarına hakim olamıyordu..

Çadıra ulaştığında annesi yarayı görüp tepki verinceye kadar bacağının kanadığını bile hissetmedi.

Amal’ın annesi o akşam sadece bir parça ekmek yedi, çünkü kasedeki makarna çocuklarının açlığını gidermeye yetmeyecek kadar azdı.

İsrail’in babasını, evini, okulunu, yemeğini kısacası bütün dünyasını elinden aldığı Amal, “Akşam için yemeğimiz yok ve bu yüzden aç uyuyoruz. Şu an elimizde sadece hafta sonuna yetecek kadar unumuz var ve artık Gazze’de un bulmak neredeyse imkansız, olan da satın alamayacağımız kadar pahalı.” dedi..

Kaynak: Mira Haber