Savaş çanları yeniden çalıyor: Hizbullah İsrail ile savaşa ne kadar hazır?

Hizbullah tarihte İsrail’le iki kez savaştı. 1985 ile 2000 yılları arasında 15 yıl süren ve gerilla yoğun bir çatışma olan ilki, Hizbullah’ın zaferiyle sonuçlandı. Ancak önemli maliyetlere yol açtı. İsrail’in askeri yeteneklerinden ziyade siyasi iradesini zayıflattı.  

İkinci savaş daha da şaşırtıcıydı. Temmuz ve Ağustos 2006 arasında Hizbullah, piyade savaşı, zırh karşıtı taktikler ve siber ve bilgi operasyonlarında ustalık sergiledi. Sayıca ve silah bakımından ezici bir çoğunlukla üstün olmasına rağmen, savaş boyunca roket saldırılarına devam etti.

2006 savaşı en azından İsrail’le beraberlikle sonuçlandı. Bu, 1948’den bu yana hiçbir Arap devlet gücünün elde edemediği bir askeri sonuçtu.

Eski İsrail lideri Ehud Barak bir keresinde “Lübnan’a girdiğimizde Hizbullah yoktu” diye iddia etmişti.

“Güneydeki Şiiler tarafından kokulu pirinç ve çiçeklerle kabul edildik. Hizbullah’ı oluşturan da bizim oradaki varlığımızdı.”

Aslında İsrail’in Ağustos 1982’de Lübnan’daki operasyonel zaferi stratejik bir tehdit yarattı;

Hizbullah’ın “İslami Direnişi”. Beş tümenden oluşan güçlü devlet dışı güç , askeri yetenek ve mücadele etkinliği gösterdi.  

Bugün İsrail ve Hizbullah üçüncü tura doğru gidiyor gibi görünüyor. Peki bu gerçekleşirse askeri beklentiler nelerdir?

7 Ekim’den bu yana, bir yanda Güney Lübnan’daki Hizbullah ve müttefikleri, diğer yanda İsrail arasındaki çatışmalar giderek artıyor. Şubat ortası itibariyle, Güney Lübnan’dan başlatılan roket saldırılarının sayısı sürekli olarak Gazze’den başlatılanların sayısını aşıyor.

Daha güçlü düşmanlar

İsrail’in, İsrail’e düşman olan bölgelerdeki sivil altyapıya orantısız güç kullanarak düşmanlarını cezalandırmayı öngören sözde “Dahiya doktrini” şu anda Gazze’de, daha az yoğunlukla Güney Lübnan’da uygulanıyor.

 

Temelde siviller, silahlı savaşçıların kendi mahallelerinden roket saldırıları düzenlemesine “izin verdikleri” için cezalandırılıyor. Böylece Dahiya doktrini, Batı’nın klasik kontrgerilla taktikleri gibi “kalpleri ve akılları kazanmak” yerine, kalpleri ve zihinleri bombalayarak İsrail’e düşman bir sivil ortam yaratmayı amaçlıyor. 

Taktiksel olarak bu, İsrail’in bazı düşmanlarını zayıflattı. Ancak stratejik olarak, istemeden daha güçlü düşmanlar meydana getirdi.

Hizbullah 2006’daki Hizbullah ile aynı güçte değil. Grubun mevcut askeri yetenekleri, devlet dışı güçlerin büyük çoğunluğundan ve birkaç küçük devletin kara kuvvetlerinden üstün. 

Askeri kanadı, hafif ve motorlu piyadeleri kısa ila orta menzilli roket topçu varlıklarıyla birleştiren bir kara kuvvetidir. Ayrıca, Hizbullah’ın insan gücünün 100.000 savaşçı ve yedek askerden oluştuğu tahmin ediliyor .

Hizbullah’ın mızrağının ucu, insan gücünün 2.000 ila 3.000 savaşçı olduğu tahmin edilen elit bir birim olan Radvan Gücü’dür. Birim, keskin nişancılık operasyonlarında, yerleşim alanlarındaki yakın mesafe savaşlarında ve düşman hatlarının gerisindeki saldırılarda deneyimlidir.

Hizbullah’ın kara kuvvetleri aynı zamanda tanksavar ve zırh karşıtı birimleri de içeriyor. Kuruluş, 2006’dan bu yana yapılan sayıma göre, Rus yapımı lazer güdümlü Kornet’ler ve Amerikan yapımı tel güdümlü TOW’lar da dahil olmak üzere 19’dan fazla tanksavar güdümlü füze ve güdümsüz roket sistemini cephaneliğinde sergiledi. 

Zırh açısından Hizbullah tanklarla savaşmayı Suriye savaşı sırasında öğrendi. Koruma amacıyla, İsrail’in Lübnan semalarındaki hava üstünlüğü nedeniyle zırh cephaneliğinin büyük kısmı Lübnan’da değil Suriye’de bulunuyor. Zırh cephaneliği esas olarak nispeten eski Sovyet yapımı T-54/T-55 ve T-72 tanklarından oluşuyor. 

Kara, hava ve deniz

Ancak Hizbullah’ın birimleri, tanksavar piyade savaşında, tank savaşına göre çok daha yetenekli ve deneyimlidir.

Öte yandan tarihsel olarak İsrail güçleri bu ikincisinin ustası olmuştur. 

Araştırmalarıma göre Hizbullah’ın, omuzdan atılan, insan tarafından taşınabilen güdümlü füze sistemleri ve kısa menzilli uçaksavar topları da dahil olmak üzere 13’ten fazla hava savunma sistemi türü var. Ancak hava savunması en zayıf muharebe kolları arasında yer alıyor. 

Kara alanının ötesinde, Hizbullah’ın hava insansız hava araçları ve denizde hızlı, hafif silahlı saldırı gemilerinden oluşan küçük bir filo sınırlı varlıkları var.

Psikolojik savaş, bilgi operasyonları ve karşı casusluk konularında oldukça deneyimli bir istihbarat aygıtının yanı sıra, elektronik ve siber savaş alanlarında da bazı yeteneklere sahiptir. Ayrıca Lübnan devletinden bağımsız  fiber optik ağı da dahil olmak üzere güvenli iletişim ağlarına sahiptir.

Hizbullah’ın kara gücü, hafif, orta ve ağır havan topları da dahil olmak üzere roket ve piyade toplarında yoğunlaşıyor. Mermilerinin çeşitli kalibrelerde 145.000’den fazla olduğu tahmin ediliyor. Bunlar çoğunlukla kısa menzilli savunma operasyonlarında kullanılıyor.

Hizbullah’ın roket topçularına gelince, “devrim”, cephaneliğinde 2006 ile 2024 yılları arasında nicelik, menzil, hassasiyet ve yük kapasitesi şeklinde tanımlanabilir.

Çözümden çok uzak 

2006’da Hizbullah, 34 gün boyunca günde ortalama 120 ezici bir çoğunlukla güdümsüz roket fırlattı. Yani tüm savaş boyunca yaklaşık 4.000 roket fırlatıldı. Şu anda Hizbullah’ın cephaneliğine ilişkin tahminler 150.000 roket ve füze aralığında olup, menzilleri, yükleri, güdümleri ve diğer özellikleri önemli ölçüde değişmektedir. 

Örneğin Falaq-1 roketinin menzili yaklaşık 10 kilometre ve küçük savaş başlığı 50 kilogram iken, Zelzal 2 füzesi 200 kilometreden fazla menzile ve 600 kilogram savaş başlığına sahip. Her ikisi de kılavuzsuz ve kesin değildir. 

Uzun menzilli roketler ve füzeler İsrail için stratejik bir sorun teşkil ediyor. Hizbullah’ın kara kuvvetleri Litani Nehri’nin kuzeyine geri püskürtülse bile bu onların saldırı yeteneklerini sona erdirmeyecektir.

Hizbullah’ın, menzili 200 kilometreye kadar olan tahminen 65.000 roket veya füzesi ve 200 kilometreden uzun menzili olan 5.000 füzesi bulunuyor. Bu, aynı yoğunlukta olmasa da Litani Nehri’nin kuzeyinden Tel Aviv’i hâlâ vurabilecekleri anlamına geliyor.

En iyimser senaryolarda, konvansiyonel caydırıcılık ilkeleri ve karşılıklı saldırı kapasitesi, tam ölçekli bir savaşın başlamasını önleyebilir veya geciktirebilir. Şu anda İsrail’in kuzey sınırındaki duruşu, olası bir Hizbullah kara saldırısı riskinin ortasında kısmen savunmacı bir duruşla karakterize ediliyor.

Bu hızla daha saldırgan bir duruşa dönüşebilir. Böyle bir değişim, Gazze’de gerilimi azaltma veya ateşkes sonrasında İsrail’in birinci ve ikinci kademe tugaylarının Gazze’den kuzeye yeniden konuşlandırılmasını gerektirecektir. 

Ancak durum henüz bir çözümden uzak. Tam ölçekli bir savaşın potansiyel olarak ortaya çıkması yönünde ilerlerken, tahmin edilen her senaryonun daha iyi bir barışı teşvik edecek stratejik bir plandan yoksun olduğu acı bir şekilde açıktır. Bu, mevcut durumun istikrarsızlığını vurgularken, bölgede adil bir istikrarın sağlanması için ileri görüşlü bir yaklaşıma olan ciddi ihtiyacın altını çiziyor.

Kaynak: Mira Haber